به گزارش مشرق، کرونا، تعویق مسابقات، استرس لغو و نیمه کاره ماندن فصل هم باعث نشد، لیورپولیها به هدفشان که قهرمانی در لیگ برتر بود، نرسند. قرمزهای مرسیساید در حالی بعد از ۳۰ سال توانستند به جام جزیره برسند که در قالب یک تیم متحد و هماهنگ زیرنظر مربی کاربلدی به نام یورگن کلوپ این رؤیا را محقق ساختند. در ترکیب لیورپول ستارههای پنهان زیادی وجود داشتند که شاید مثل دیگر ستارهها رقمهای نجومی دریافت نمیکردند اما با نشان دادن کیفیتشان توانستند هواداران لیورپول را خوشحال و تاریخسازی کنند. اینکه کدام بازیکن در سرنوشت قهرمانی تاریخی لیورپول نقش داشت و در ذهن هواداران خودش را ماندگار کرد انتخابی سخت و پیچیده است.
بیشتر بخوانید:
تمجید سرمربی لیورپول از گواردیولا
ترنت الکساندر آرنولد
دفاع چپ مدرن لیورپولیها در عین جوانی توانست اعتماد یورگن کلوپ را جلب کند و خیلی زود به ترکیب اصلی و سپس مهره ثابت تیم تبدیل شود. وقتی بازیکنان مطرحی همچون فان دایک، صلاح، آلیسون، مانه و... هستند صحبت از تأثیرگذاری آرنولد شاید کمی اغراقآمیز باشد اما این مدافع جوان با ۱۲ پاس گلی که در طول فصل ارسال کرد، نشان داد نقش غیرقابل انکاری در قهرمانی لیورپول دارد. ترنت ۲۱ ساله از آگوست ۲۰۱۶ که اولین بازیاش را برای لکلکها انجام داد تاکنون ۳۰ بازی در لیگ برتر حضور داشته که حاصلش ۲۵ پاس گل و ۵ گل بوده است. تأثیرگذاری ۱۰۰ درصدی او در همه بازیها کاملاً نمایان است.
ویرجیل فاندایک
وقتی در سال ۲۰۱۹ بازیکن سال اروپا شد که دو سال قبل در لباس ساوتهمپتون ایفای نقش میکرد. برای این مدافع هلندی لذت بردن از فوتبال از سال ۲۰۱۸ به بعد شروع شد که پیراهن لیورپول را پوشید و به مرد سرسخت قلب خط دفاعی کلوپ تبدیل شد. بیانصافی است که اگر در ۱۴ کلینشیت آلیسون بکر نقش ویرجیل را نادیده بگیریم. او در همه بازیهای لیورپول حضور ثابت داشته و آرامشی را که مدافعانی همچون هیپیا و اشکرتل در طول سالهای گذشته به تیم نداده بودند را به راحتی به هواداران داد. حتی اگر سانه، صلاح و فیرمینو بیشترین گلها را برای لیورپول زده باشند اما عنوان بهترین بازیکن سال جزیره و اروپا افتخاراتی است که نصیب ویرجیل شده است.
جردن هندرسون
در تیمی که استیون جرارد و کنی دالگلیش را به عنوان اسطورههایش داشته باشد اگر بتوانی بیشترین تعداد بازی را ثبت کنی، نشان میدهد کاری بزرگ را مرتکب شدی. درست مثل جردن هندرسون که با ۳۰۸ بازی توانسته بیش از هر بازیکن دیگری نه تنها در لیورپول بلکه در لیگ برتر بازی کند. نزدیکترین رقیب به او جیمز میلنر همتیمیاش است. هندرسون شاید کاپیتانی کاریزماتیک و در چشم رسانهها نباشد اما افتخاراتی را کسب کرده که آرزوی همتایان نسلهای قبلش است. بالا بردن جام نقرهای لیگ قهرمانان اروپا، سوپرجام اروپا و حالا لیگ برتر تا همیشه در ویترین افتخارات او خواهد ماند.
سادیو مانه
وقتی مقابل لسترسیتی گلزنی کرد و روی زمین چمن سبز رنگ سجده کرد هیچ کس در آن لحظه دلیلش را نفهمید. بعد از بازی مشخص شد او برای پنجاهمین بار در لیگ برتر با پیراهن لیورپول گلزنی کرده است. او دهمین بازیکنی بود که توانست به این عنوان مهم برسد. سادیو مانه امسال هم برای تیمش مؤثر واقع شد. او با ۱۵ گلی که به ثمر رساند و ۷ پاس گلی که ارسال کرد، مجموعاً در ۱۸ امتیاز تأثیرگذار واقع شد که نشان میدهد حضورش تا چه اندازه در کسب این قهرمانی مهم بوده است.
محمد صلاح
بازیکنی که در چلسی مورینیو نیمکتنشین بود و در جام جهانی با مصدومیت برای مصر بازی کرد، با پیراهن لیورپول به ستارهای بزرگ تبدیل شد. او در همان فصل ۱۸-۲۰۱۷ موفق شد ۴۴ گل برای لیورپول به ثمر برساند و چشمها را به خود خیره کند. فصل گذشته با زدن ۲۲ گل آقای گلی لیگ برتر را به دست آورد. امسال هم در همه تورنمنتها ۲۱ گل به ثمر رساند و میانگین هر ۱۴۶ دقیقه یک گل را ثبت کرد اما گلزنی تنها وظیفه صلاح نیست. او ۴۹ خلق موقعیت داشت که ۷ تای آن به پاس گل تبدیل شد. او مقابل بورنموث گل شماره ۷۰ خود را در صدمین بازی خود برای لیورپول در لیگ برتر به ثمر رساند. آماری که برای آلن شیرر در بلکبرن ۷۹ گل بود و صلاح توانست از فان نیستلروی و سرخیو آگویرو رد شود. این همه نشانه برای تأثیرگذاری صلاح در قهرمانی لیورپول کافی نیست؟